Zondag 11 oktober: Alle vluchten gehaald, aangekomen op het vliegveld van Zambia. Het is echt heel warm en voel me niet echt lekker. Nadat ik me visum heb geregeld, kan ik mijn bagage ophalen en ga ik opzoek naar Kennedy, die me op zou halen van het vliegveld. Gelukkig staat hij op mij te wachten en hoef ik niet te bellen voor iemand die mij op komt halen. Nadat hij me heel erg bedankt heeft en blij is om mij te zien, gaan we opweg naar Sunbird, het vrijwilligershuis. Iedereen is blij me te zien en ik word naar mijn kamer gebracht. Nadat ik gedoucht, geslapen en geprobeerd te eten heb, gaan we met een paar vrijwilligers een drankje doen. Iedereen praat Engels dus dat is wel even wennen.. Optijd naar ben en proberen te slapen in deze "heerlijke" 40 graden.

Maandag 12 oktober: Vandaag heb ik mijn orientatiedag. Ik ben al om 6 uur 's ochtends wakker in verband met de hitte, maar mijn programma start pas om 10 uur. Na een ontbijt met alleen wit brood, haalt Rebbecah mij op om de orientatie te beginnen. Ik krijg allemaal informatie over de cultuur, historie, klimaat enzovoort. Daarna mag ik even "chillen", omdat ik die middag naar de stad ga. Geld wisselen, boodschapjes doen en een nieuwe simkaart kopen (Je kan dus geen smsjes meer sturen naar mijn Nederlandse nummer, want die ontvang ik niet.) 'S avonds probeer ik mezelf te vermaken, maar het is te warm om iets te doen. Ik moet nog even wennen aan de hitte, maar ik had al begrepen dat zelfs de lokale bevolking er last van heeft. Normaal gesproken begint het regenseizoen in oktober, maar vanwege de opwarming van de aarde is het verschoven naar november en misschien wel december. Maar gelukkig ligt het niet alleen aan mij en heeft de rest er ook last van. Weer optijd naar bed, want morgen is de eerste dag op het project.

Dinsdag 13 oktober: Wekkertje gaat, douchen, ontbijten en dan wachten totdat ik naar mijn project word gebracht. Ze hebben deze week examens op de Linda's school, dus ga ik deze week naar Linda's pre-school. Ik word samen met Liesanne ( ook Nederlandse vrijwilligster) naar Linda's pre-school gebracht om daar de hele week te helpen. We worden daar, net zoals overal, hartelijk ontvangen. De kinderen zijn iets van 4/5 jaar oud dus veel leerstof krijgen ze nog niet. Ze beginnen de dag met liedjes zingen. Zeg gerust: schreeuwen. Daarna krijgen ze wat huiswerk, maar dat is al snel afgerond. Nu tijd voor spelletjes en een verhaaltje voorlezen. Na dat gedaan te hebben, mogen ze voor de ergste hitte nog even buiten spelen en zodra het buiten te warm wordt, gaan ze naar binnen toe. De meisjes zijn uiteraard onder de indruk van mijn "zachte" en "gele" haren. Ze willen met mijn haar spelen en ik vind het allemaal wel prima. Na 1,5 uur heb ik een hoofd vol met vlechtjes. Het is 12 uur en de kinderen mogen naar huis, dus wij gaan ook. In de middag weer niet te veel doen, aangezien het nog steeds te warm is. 'S avonds moet ik op de fiets naar mijn gastgezin fietsen. Zoiets als mountainbiken op het strand op een hete zomerdag, aangezien de meeste wegen hier niet geasfalteerd zijn. Ik kom aan bij een donker huis, want de stroom is uit. Elke dag heb je of van 6 tot 2, van 2 tot 10 of van 10 tot 6 geen stroom. Door uitstel van het regenseizoen is het waterpeil te laag en kunnen ze niet genoeg stroom opwekken. Vraag me af of het helpt, maar ik heb het er maar mee te doen. Na alweer een hartelijk ontvangst van mijn "hostmom" en haar neefje van +/- 20 jaar, krijg ik een rondleiding door het huis. Grote keuken, woonkamer, kantoor, eigen kamer met 2(!) grote bedden, gedeelde badkamer met bad en douche en gelukkig een toillet. Dat wordt dus niet gaten graven in de grond#thankgod. Eindelijk kan ik me tas uitpakken en krijg ik avondeten. Het eten hier, mmmm! Zelfs de groente die ik normaal alleen met appelmoes eet, zijn echt lekker. Ga toch nog maar even vragen hoe ze dat doen voordat ik terug ga naar Nederland.

Woensdag 14 oktober: Hup, wekkertje gaat vroeg, maar het is ook veel te warm om langer in je bed te blijven liggen. Na een ontbijt, dat gelukkig niet meer uit alleen wit brood bestaat, ga ik samen met Lies opweg naar ons project. Dat fietsen hier is ook nog een hele klus. En dat je links moet fietsen, vergeet ik nog wel eens. Wie de voorrang heeft? Ik heb werkelijk geen idee. Hetzelfde als gisteren op het project. Spelen, puzzels doen, liedjes zingen en verhaaltjes voorlezen. De hulp van school kan schijnbaar heel goed vlechten dus we willen ons haar laten vlechten. Ik laat me hele haar invlechten en nu lijk ik een echte Afrikaan, haha. Met uitzondering van mijn witte huid en blonde haren. Nadat we zijn uitgezwaaid, gaan we mee met de hulp die aan ons haar tweeling van 11 maanden oud wil laten zien. Terwijl we daar naartoe lopen voel ik met net een kermisattractie. Iedereen roept: "Musungu" , wat "blank persoon" of iets in die richting betekent. Ze showt ons haar tweeling en ik neem een kijkje in haar huis.. hoe kunnen deze mensen hier overleven.. vliegen, stukke dingen, je kan het eigenlijk niet eens een huis noemen. De verschillen zijn hier ook te zien. In de stad redelijk mooie huizen en verderop, wat meer afgelegen is het echt vervallen. Na alles bekeken te hebben, gaan we naar huis voor de lunch. Gelukkig eten wij brood als lunch, want de rest van de bevolking eet warm. Even naar de supermarkt om wat spulletjes te kopen. Beleg, koekjes en genoeg fruit. Eindelijk kan ik me een beetje thuis gaan voelen nu ik de weg een beetje weet en ik me eigen kamertje heb. 'S avonds weer echt heerlijk gegeten, daarna me bed in. Morgen namelijk naar de Victoria Falls.

Donderdag 15 oktober: We gaan met een hele groep vrijwilligers en oudere mensen naar de Victoria Falls. Sommige van de vrijwilligers helpen in het old people's home, wat je kan vergelijken met een bejaardetehuis alleen dan 100 keer zo slecht als in Nederland. Deze mensen krijgen nauwelijks te eten, verzorging is soms ver te zoeken en uitjes zoals naar de Victoria Falls zijn er al helemaal niet bij. De vrijwilligers hebben met de overheid geregeld dat ze een groep ouderen kunnen meenemen. Entree en de bus worden gelukkig betaald door de overheid en de vrijwilligers zorgen voor de snacks en lunch. We zijn nog niet eens op weg of de ouderen mensen zijn al door het dolle heen. Eindelijk een uitstapje. Nadat we zijn aangekomen bij de grootste en mooiste watervallen is het tijd voor de lunch. Eindelijk krijgen ze een acceptabele lunch. Sommige die goed ter been zijn, gaan even een kijkje nemen. De rest blijft zitten en geniet. Na een prachtig uitzicht, blije ouderen en een geslaagde dag, gaan we terug. Boodschapjes gedaan, avondeten en relaxen. Tijd om naar bed te gaan.

Vrijdag 16 oktober: Laatste dag op het project. Lies heeft ballonnen meegebracht en iedereen is door het dolle heen. Zodra een ballon knapt, begint de hele groep te joelen en te schreeuwen. Sommige kindjes proberen ze op te eten, waardoor we extra goed moeten opletten. Ze stoppen werkelijk alles in hun mond. Uiteindelijk zijn ze zo druk dat we besluiten dat het weekend begonnen is. We gaan nog mee met de hulp om haar wat kleertjes te geven en gaan daarna terug naar huis. De vrijwilligers die in het vrijwilligershuis verblijven, hebben een barbecue georganiseerd en vragen of ik ook kom. Zodra we willen beginnen, begint de lucht zwart te worden en start het onweer. Ik heb nog nooit zulke flitsen gezien. En die wind, eindelijk verkoeling. Na een gezellige avond ga ik terug en naar bed. Morgen gaan we misschien raften.

Zaterdag 17 oktober: Ik word wakker gebeld om half 7 met het bericht dat we gaan raften. Ik word opgehaald in een supergave truck en ik heb er een beetje zin in! Nadat we zijn aangekomen, krijgen we een verhaaltje te horen of wat je wel en niet moet doen. Zwemvest aan, helm op en je eigen peddel. Eerst een barre tocht naar beneden over stenen. Uiteindelijk zitten we met ze 8en in een bootje: ik, 3 andere vrijwilligers, 2 gidsen en 2 mensen die ik niet ken. We krijgen nu weer instructies. Val je uit de boot, probeer dan het touw vast te houden. Lukt dat niet, probeer dan dicht bij de boot te blijven. Als dat niet lukt, blijf in het midden van rivier, blijf rustig en dan komt iemand je oppikken in een kajak( die vaarden constant mee). We krijgen allemaal termen van het peddelen te horen. We oefenen dit een paar keer en dan mogen we nog even zwemmen. Ze doen voor hoe je de boot in kan komen, maar dat lukt niet op eigen kracht. Ze trekken je aan je zwemvest de boot in je voelt je net een zeeleeuw op het droge. Iedereen heeft de slappe lach. Zodra we een rapid (stukje waar het water versnelt) naderen, krijgen we uitleg over hoe en wat. 25 rapids te gaan. Na een supergave dag, rode benen en armen, gaan we terug. We rijden nu door echte typische Afrikaanse dorpjes. Die hutjes met een strodak. Echt wauw. Helemaal kapot bij thuiskomst, dus net zoals de rest van de week: optijd naar bed.

Zondag 18 oktober: We gaan met hetzelfde groepjes vrijwilligers naar Devils pool. Schijnt supergaaf te zijn en dat is het ook! Na een wandeling van 1,2 km over stenen in de brandende zon, komen we daar aan. Het punt waar het water naar beneden stort, is een rotswand. Hier kan je onder begleiding het water in en zo naar beneden kijken. Je voelt de sterke stroming van het water tegen je aandrukken. Het voelt beangstigend, maar het uitzicht is echt wauw! Hierna gaan we ergens iets drinken en wordt er Afrikaanse dans opgevoerd. Al dat geschud met die heupen, ik heb echt geen idee hoe ze dat doen... Uiteindelijk na veel muziek en dans terug naar huis, waar het avondeten op me wacht. Nog even wat dingetjes doen en dan te bed.

Maandag 19 oktober: Vandaag is de eerste dag op Linda's school. Liesanne is ziek, dus ik heb geen idee hoe ik er naartoe moet fietsen. Gelukkig heeft mijn hostmom het nummer van het schoolhoofd, die me uiteindelijk komt ophalen. De eerste dag mag ik kijken hoe er les wordt gegeven. Ze hebben al een begin gemaakt met tellen, letters en het schrijven ervan. Iedereen wil natuurlijk de volle aandacht dus hoor ik overal om me heen: teacher me! Sommigen kinderen lukt het, anderen bakken er niks van. Best lastig om iedereen te helpen als je een groep van 40 kids voor je hebt. Na een lange ochtend kan ik naar huis. Nog steeds geen stroom, dan maar even naar shopright om boodschappen te doen. Ik heb nog steeds geen idee waar je wel en niet mag fietsen, dus het is geheel op eigen risico. Als ik terug ben, is er eindelijk stroom en internet. Eindelijk kan ik weer even chatten. Na een leuk gesprek, wordt de internetverbinding abrupt verbroken. Hmm, misschien dat ie er morgen weer is. Je weet het maar nooit hier in Zambia.

Dinsdag 20 oktober: Lies en ik kunnen weer samen naar het project. Vandaag mogen we aan een klein groepje van 6 kinderen les geven. Ze pikken het redelijk snel op. Ondanks dat ze snel afgeleid zijn, gaat het redelijk goed. Op de terugweg gaan we nog even langs Maramba market op te kijken voor stof. Je kunt hier van alles laten maken. Bij terugkomst doe ik een middagtukkie en zet ik deze hele blog in elkaar. Voor vanavond zijn we uitgenodigd om bij een vriendin te komen eten. Daarna gaan we met de vrijwilligers naar backpackers om een drankje te doen.

Woensdag 21 oktober: Leuk, de buren beginnen al om 5:00 met muziek maken. Ik hoop dat dat kattengejank snel stopt, dan kan ik nog even verder proberen te slapen. Weer een nieuwe dag op het project. Vandaag proberen ze te schrijven. Iedereen mag in zijn eigen schriftje proberen te schrijven. Wat een luxe hebben wij dan, met onze schoolboeken.Af en toe begint er eentje te huilen, omdat hij/zij is geslagen. Blijkbaar redelijk normaal, want dat leren ze thuis. We proberen ze uit te leggen dat het niet hoort om iemand te slaan en/of te bijten, maar het wil niet echt doordringen. Uiteindelijk is het weer tijd om naar huis te fietsen. Het is altijd weer een hele overwinning als je thuiskomt. Internet doet het nog steeds niet, dus ik ga maar wat puzzeltjes maken. Daarna weer op de fiets naar het vrijwilligershuis om samen met Liesanne een lesplan te maken. Bij thuiskomst ruik ik de lekkere aardappeltjes al. En verse kip. Mmm! Ze eten hier zelfs de voeten.. die laat ik voorlopig nog wel even over voor de rest. Nog even de was doen en eindelijk deze blog plaatsen!