SylvanaReker.reismee.nl

Zambia 2.0

Donderdag 22 oktober: De hond blaft en ik ben wakker. Hoelaat is het? 5:00.. oef. Oke nog even 1,5 proberen te slapen voordat me wekker gaat. Moe, maar blij door alle berichtjes, start ik me dag. Vandaag gaan we bekend maken aan alle klassen dat we een talentenshow willen organiseren voor volgende week vrijdag. Iedereen reageert gelukkig enthousiast. Nou nog hopen dat alles goed gaat.. We mogen weer lesgeven aan een groepje van 6. Van 9 tot half 11. Het is lastig om die hele 1,5 uur hun volle aandacht erbij te houden. We leren ze letters. Zodra ze de "a" doorhebben, mogen ze een apple op het bord tekenen. Iedereen wil natuurlijk als eerste. Teacher me! Me! Me! *diepe zucht.. haha* Uiteindelijk na 8 letters, tekeningen en heleboel "teacher me", is het dan eindelijk tijd voor pauze. Gelukkig heeft iedereen vandaag eten mee. Het komt ook wel eens voor dat iemand geen eten of drinken meeheeft en dan sprokkelen ze wat bij elkaar. Zodat uiteindelijk iedereen eten en drinken heeft. Ze gaan nog even wat schrijfopdrachten doen en dan mogen we naar huis. Lekker fietstochtje op het heetst van de dag. Thuis lekker een eitje bakken en dan naar de stad. Ik ga maar lopen, want dat fietsen vind ik maar niks. Ik heb geen idee waar je mag fietsen en iedereen loopt maar te toeteren. Het lijkt af en toe wel de spits in Amsterdam en dat voor een land als Afrika.. Flesjes water mee, geld mee en lopen maar. Overal om me heen hoor ik: "taxi?". "No thank you". Ik ga lekker lopend naar de stad. Duurt ongeveer een halfuur tot 3 kwartier en dan ben ik er. Even wat winkeltjes kijken en uiteindelijk nog boodschappen doen. 50 cent voor een tros bananen. Ha, lachen. Dat stuk ga ik niet meer terug lopen, dus toch maar een taxi. Ze springen nog net nietop je af als ik vraag: welke? 20 kwacha is prima. Omgerekend iets van 1,50. Thuis afgezet, douchen en nog wat dingetjes doen. Gezellig een praatje houden met me hostmom en dineren. Hoop dat ik zometeen nog even kan chatten met het thuisfront. Als de verbinding een beetje meezit.

Vrijdag 23 oktober: Hmm de internetverbinding viel gisteravond zomaar weg. Even kijken of ie het nu weer doet. O, geen stroom. Volgens het schema zouden we nu stroom moeten hebben tot 22:00. Dan maar even geen brood toasten. Spulletjes in orde maken en weer op de fiets. Die rokken zien er hartstikke leuk uit, maar praktisch is het niet. Af en toe heb ik echt het idee alsof ik mijn onderbroek aan het fietsen ben.. Ja het is vandaag vrijdag, dus dat betekent geen les. Ze gaan spelletjes doen. In een kringetje staan en de bal overgooien, op doel schieten en een potje voetballen. Voor de ergste hitte begint, gaan ze naar binnen. Pauzetijd. Een van de vrouwen gaat in december trouwen. Ze hebben een lijst gemaakt met spullen die gekocht moeten worden en vraagt wat wij betalen. Pardon? Ik kan er niks aan doen dat de prijzen ineens gestegen zijn en het feit dat ik wit ben hoeft niet gelijk te betekenen dat ik rijk ben. Pfff, beetje raar dit. Na de pauze gaan ze naar huis dus wij ook. Nog steeds geen stroom. Inene gaat de stroom om 14:00 weer aan. Ik kan me lunch gaan maken. Boekje lezen, muziek luisteren.. buh ik verveel me een beetje. We gaan vanavond uit. Kijken of ik nog wat Zambiaanse hunks aan de haak kan slaan. Haha geintje natuurlijk ^^

Zaterdag 24 oktober: Het uitgaan was superleuk! Lekker gedanst en gezellige sfeer. Wel wat jongens die een gesprekje proberen te voeren of met je willen dansen, maar weglopen is de oplossing. Vandaag is independence day. We gaan naar Mukuni village (echt Afrikaans dorpje). Het schijnt dat daar elk jaar dingen georganiseerd worden. Nadat we een taxi hebben geregeld, komen we aan in Mukuni village. Er lijkt niks te zijn en dat klopt, want the chief is er niet. We kunnen wel een rondleiding krijgen, als we dat willen. Ik ga met nog 3 andere vrijwilligers de rondleiding doen. Ze laten ons een deel van het dorp zien. Kleine hutjes met een soort van omheining eromheen. 1 hutje dient als de meisje of jongensslaapkamer, 1 als keuken en nog meer functies. Het lijkt wel eem dorpje in een dorpje. Zodra we langs een ander hutje lopen hoor ik inene "Ayo" van Chris Brown uit de speakers knallen. Toch wel apart. Geen wc maar wel hippe muziek.. Sommigen dingen zijn echt slim opgezet. Ze hebben de huizen extra hoog gemaakt, omdat warme lucht opstijgt. Hierdoor is het beduidend koeler al stap je zo'n huisje binnen. Ook hebben ze ze rond gemaakt, zodat er geen slangen komen. Slangen houden er van om zich in een hoekje te verschuilen. Dus in die ronde huizen kunnen ze zich niet verstoppen. Wat een logica allemaal. Na de rondleiding gaan we mooi naar huis. Het is tenslotte bijna etenstijd. De rest wil vanavond weer uit, maar daar heb ik even geen zin in. Jep, 10 uur valt de stroom uit dus ik kan beter gaan slapen.

Zondag 25 oktober: Uitslapen. Althans dat probeer ik. Zo warm dat het eigenlijk niet lukt. Rond 12en ga ik naar de stad. Even wat drinken met 3 andere vrijwilligers. Supermarkt bezoekje en daarna naar Maramba culture, althans dat is het plan. Ik krijg inene hoofdpijn dus ik sla Maramba culture even over. Thuis wat dingetjes doen. Was, lesmateriaal opzoeken, etc.. Toch weer het einde van de dag. Soms gaat de tijd snel, maar soms ook totaal niet..

Maandag 26 oktober: Wekker gaat en het is weer een nieuwe week. Vandaag weer het groepje van 6 lesgeven. De tactiek om ze iets te laten tekeken om hun aandacht erbij te houden , werkt. Als ik thuis ben ga ik nog meer tips en trucs opzoeken. We hebben 1 zieke, dus er is een ander meisje bij vandaag. Veel te snel afgeleid en ze snapt het niet helemaal. Wat kan je ook verwachten van een 3-jarige. Na een verhaaltje gaan we naar huis. Ik wacht eerst tot 2 uur, want dat is de stroom terug. Nu kan ik een eitje koken. Ik was eigenlijk van plan om naar de stad te gaan, maar vandaag kan ik me er even niet toe zetten. Ik zweet ook meer dan normaal. Misschien is het ook warmer vandaag. Ik heb geen idee. Mmm, zelfgemaakte patatjes en kip! En uiteraard groente. Nog even chatten met Joris en thuis (:

Dinsdag 27 oktober: Buh, misselijk. Vandaag geen project voor mij. Diarree, overgeven en constant zweten. Pfoe, wat voel ik me beroerd. 'S middags gaan we naar de kliniek. Ik word gewogen en me temperatuur wordt opgemeten. Ik moet wat vragen beantwoorden en dan word ik naar een kamertje geleid. Hoppa, eerst 3 injecties in me kont. Optimaal genieten noemen ze dit.. Vervolgens wordt er in me vinger geprikt om bloed af te nemen voor een malariatest. Als laatste word ik aan het infuus gelegd. Nu half 4 en ik moet blijven tot half 10. Ik heb geen telefoon mee, dus ik kan niemand bellen om te vragen of ze iets kunnen brengen. Wat een ge***. Nog leuker nieuws, omdat ik de antibioticapillen niet kan binnenhouden, gaan ze het toedienen via het infuus. Dat betekent: de hele nacht blijven. Pfff, ik kan wel janken. Ik voel me namelijk als stukken beter door dat eerste infuus, dus waarom kan ik niet gewoon naar huis. Gelukkig komt me hostmom om half 7 en ik vertel haar dat ik de hele nacht moet blijven. Ze vraagt wat ik allemaal nodig heb en komt het brengen. Heb ik in ieder geval iets te doen. Om 4:00 krijg ik nog een keer antibiotica. Nou wachten tot de dokter terug is. Hij zal er pas rond 9:00 zijn. Fingers crossed en hopen dat ik naar huis mag. Hehe, eindelijk. Nog even de medicatie en de rekening. Je moet hier zelfs voor de handschoenen betalen die zij dragen en niet ik. Afzetters. Nou maar hopen dat ik snel opgehaald wordt, ben dat wachten wel een beetje zat. Eindelijk thuis. Voel me wel al stukken beter dan gister, alleen me maag heeft nog moeite met het eten binnen houden. Vandaag maar even rust houden. Kijken of het morgen nog beter gaat.

Reacties

Reacties

Marth Schilder

Dankjewel voor het verslag, wel heftig allemaal.
Ik hoop dat je weer helemaal bent opgeknapt!
Groetjes van ons.
Marth

Lies Peereboom

Heb je vorige niet meer gelezen, kon het niet meer krijgen. Nu met e-mail weer wel. Hoop dat je weer helemaal beter bent. Heb het nu uitgeprint voor Opa, hij wil het ook graag lezen maar p[ de computer duurt het zo lang. Lieve groetjes van ons beiden.

Joyce

Weer een heel leuk verslag!! Alleen dat laatste niet wat vervelend zeg! Pas maar goed op jezelf mop! En lekker even uitzieken! Hele dikkekusss van je nicht! Xxx

Sylvana

Dankjulliewel voor de berichtjes! Ik ben weer beter dus geen zorgen (: en de groetjes terug uiteraard!!xx

simone

Lieve Sylvana,
Wat fijn om je reis verslagen te lezen, zo reizen wij met z'n allen een beetje met je mee. zoals je het allemaal beschrijft heb je het erg naar je zin, hier en daar improviseren maar je doet het en zo te lezen geniet je ook van de succes momenten met de kinderen. Jammer dat je je zo beroerd hebt gevoeld, knap weer lekker op en geniet met volle teugen van jou reis. ik kijk uit naar volgende blog .
heel veel liefs, Simone

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active