Vrijdag 6 november: Vandaag gaan we een paar huisbezoeken doen. Ik ga samen met Claudy. Het eerste huisbezoek is aan een meisje van 8. Ze heet Memory. Beide ouders zijn er niet meer en ze wordt opgevangen door een heel oud vrouwtje. Als zij ook overlijdt, dan staat Memory er alleen voor. We kijken in hun "huisje". 1 klein kamertje vol met spullen. Het bed is kapot, dus het matras kan daar niet meer op leggen. Dat staat nu op ze kant tegen het kapotte bed aan. Omdat het bed teveel ruimte is beslag neemt, kan het matras niet op de grond worden neergelegd. Zou je het bed eruit slepen, dan kan dat wel. Alleen het probleem is dat deze vrouw daar te oud voor is en niet kan. Daarom slaapt het meisje op een berg kleding en de oude vrouw op een stro-matje op de grond. Het "huisje" ernaast verhuren ze voor ongeveer 80 kwacha per maand. Omgerekend zo'n 6 euro. Het probleem zit aan de achterkant van het huis. Daar zit een raam zonder glas. Als hier glas in had gezeten, hadden ze rond de 120 kwacha per maand gekregen. Nieuwe ramen kosten hier 20 kwacha. We gaan even kijken of we iets kunnen regelen voor deze vrouw. Verderop kijken we in een paar hutjes. Ongeveer net zo groot als onze bijkeuken, maar hier dient het als kamer voor het hele gezin. Privacy? Vergeet het maar. Ook laten ze ons de gedeelde badkamer zien. Aluminium platen in een rondje, eentje erop als dak. Zeil ervoor, vieze badkuip erin en een tuinslang. Je staat tot je enkel in de modder. Heel naar om te zien. Als laatste gaan we naar het huis van 2 meisjes. 2 dagen geleden is er brand ontstaan. Ze hebben geen idee wat de oorzaak is geweest, maar alles is verwoest van binnen. Het huis zelf staat nog overeind. Binnen zijn de muren zwart, stinkt het nog steeds naar brandlucht en buiten staan hun verkoolde spullen. Het enige wat ze nog hebben, is hun outfit die ze op het moment van de brand droegen. Ze slapen nu op straat of bij mensen, als dat kan. Echt heel rot om te zien. Na deze heftige huisbezoeken gaan we weer terug naar school. Vita heeft voor de organisatie allemaal kleding meegenomen. Elk meisje heeft een nieuw jurkje aan en de jongens allemaal een nieuwe broek. Iedereen is helemaal happy. Iedereen showt zijn/haar nieuwe kleding. Na de pauze horen we eigenlijk nog even verder te gaan, maar iedereen wil zijn nieuwe kleding aan papa en mama laten zien. Dus tijd om naar huis te gaan. Thuis wacht ik op de stroom. Snel even lunchen en tijd voor een massage! Massage van 60 minuten voor 11 euro. Ze hebben verschillende masages. Heerlijk! Dit gaan we erin houden. Nieuwe afspraak voor volgende week vrijdag staat al gepland. Aromatherapie massage, ben benieuwd! Thuis nog even een boekje lezen en met Joris chatten. (Verheug me er wel stiekem op om straks weer naar huis te gaan!) Ik leer Henrie nog wat Nederlandse dingen en ga dan snel te bed!

Zaterdag 7 november: 5 uur! Tijd om op te staan! Ik spring heel snel onder de ijskoude douche en kleed me aan. Het is voor het eerst in tijden fris, dus trek ik me trui aan. Ik fiets snel naar het vrijwilligershuis, want we gaan vandaag iets supergaafs doen! We rijden met de taxi naar Mukuni Big 5. We beginnen met de olifantenrit. We staan bij de opstapplaats te wachten en we zien in de verte al de eerste olifant. Zo gaaf! Hij stopt recht voor me neus, dus sta ik oog in oog met een olifant. Daarna komen er nog 5 olifanten aan. We mogen opstappen. Op iedere olifant zit een gids. We hebben een gezellig gesprekje, terwijl we op de rug van een olifant zitten. Dan stopt onze olifant om een verdorde struik uit de grond te trekken. Haar ontbijt, haha.Hij vertelt me dat de moeders zijn vermoord door stropers. Ze hebben ze als baby olifantjes gevonden en getraind. Ze lopen een wandeling van een uur en de rest van de dag mogen ze in het natuurgebied rondlopen. Onze olifant stopt nog een paar keer voor een klein ontbijtje en ik moet er heel hard om lachen. Beetje stout. Op de eindbestemming aangekomen, mogen we de olifanten voeren als beloning voor de tocht. 2 handen biks. "Mond open" en ze doet haar mond open. Ik stop 1 handje biks in haar mond. "Slurf naar beneden" en ik stop mijn andere handje biks in haar slurf. We mogen doorgaan tot het biks op is. Geweldig dit! Ik kan dit wel de hele dag doen. Aan het einde tillen ze hun linkerpoot op om gedag te zeggen. Zo ontzettend gaaf! Nu door naar onderdeel 2: Cheetah walk. We zien 4 cheetahs in een omheind gebied rondlopen. We mogen naar het gebied ernaast. 1 voor 1 halen ze de cheetahs uit het omheinde gebied. Ze laten ons zien hoe snel ze kunnen rennen. 3 2 1 en dan laten ze door middel van een apparaat iets door het gebied gaan. Ze sprinten erachteraan en krijgen kip als beloning. Ze vertellen ons dat ze wel 120 kilometer per uur kunnen rennen. Even later hebben ze 3 cheetahs een tuigje omgedaan. Ze liggen alle 3 te relaxen op de grond. Er wordt verteld waar je ze wel en niet kan aanraken. Dan is het tijd om een cheetah uit te zoeken. 3 vrijwilligers, 3 cheetahs dus ieder 1. Ik mag hem aaien over ze hoofd, rug, tussen ze poten, buik zelfs ze staart mag ik aanraken. Hij maakt het geluid wat een kat ook maakt als die zich op ze gemak voelt. Na een paar foto's mogen we een stukje gaan lopen. Ze vertellen ons hoe je de riem vast moet houden, voordat de cheetah iets ziet en erachter aan rent. Ze grappen dat als je je hand door de lus van de riem haalt en de cheetah ervandoor gaat, je de snelste mens op aarde wordt. We lopen door het bos en moeten gewoon volgen. Tijdens het wandelen mogen we ze ook gewoon aaien. Onvoorstelbaar. Hierna volgt het laatste: lion walk! We krijgen weer instructies en daarna gaan we op weg naar de leeuwen. Het vrouwtje en mannetje liggen er relaxed bij. Keer nooit je rug naar hem toe en stap opzij als hij naar je toe komt. Altijd van achteren benaderen en als hij je aankijkt, gebruik je de houten stok als verlengde van je arm. Hij ziet dat als speeltje. 1 voor 1 mogen we de leeuw aaien. Daarna gaan we lopen. Geen tuigje, gewoon los. We blijven erachter lopen en mogen om de beurt zijn staart vastpakken. Na al deze geweldige ervaringen gaan we terug. Eerst even bijslapen, want dat nachtje was wel erg kort. 'S middags wordt het bewolkt dus kan ik even snel naar de supermarkt fietsen. Tijdschriftje gekocht, heb ik weer wat te doen. 'S avonds nog even chatten met het thuisfront en dan valt de stroom uit om 10 uur. Zodra ik me tanden wil poetsen, zie ik een hele grote kakkerlak in de badkamer. Oh my.. en babykakkerlakken. Gadverdamme, het zijn er zoveel. Hopen dat die jongens ze morgenochtend weghalen.

Zondag 8 november: Heerlijk, de verbouwers beginnen al om 6 uur. Lekker muren slopen. Zodra het te warm is, ga ik maar ontbijten en douchen. Boekje lezen, spelletjes doen, muziek luisteren.. Rond lunchtijd komt me hostmom terug van haar zakenreis. Ergens rond 20 november gaat ze weer een paar dagen weg. Ik blijf mooi thuis vandaag, want het is veel te warm om iets te doen. 'S middags kom ik de neefje tegen in de keuken. Ze vragen zich nog steeds af wanneer ik voor hen ga koken. Als we het over muziek hebben en ik wat Nederlandse muziek laat horen zeggen ze voor de grap: of koken of laten zien hoe je danst. Ik ga wel voor het kookidee. 'S avonds niet veel bijzonders helaas.

Maandag 9 november: 4:30, iemand is aan het zingen. Marrokaans achtig, niet echt waar ik op dat tijdstip op zit te wachten. De verbouwers zijn er weer om 6:00. Vandaag ga ik beginnen met priveles. Op school aangekomen, blijkt 1 van de 2 leerlingen niet op school te zijn. Vaak worden kinderen thuis gehouden voor huishoudelijke klusjes.Een leraar zegt dat hij vlakbij de leerlinge woont en hij zal haar morgen mee naar school nemen. Vandaag dus maar 1 leerling. We beginnen eerst met een potje memory. Daarna gaan we over op wat getallen. Eerst maar is even checken wat hij wel en niet kan. Hij kan tot 10 tellen, maar schrijven komt niet verder dan 2. Eerst nummer 1, die gaat goed. 2 gaat na wat oefeningetjes ook prima. Dan nummer 3. Stipjes verbinden gaat helemaal goed, maar zodra hij zelf een 3 moet schrijven, gaat het mis. Hij schrijft de 3 als een m. Opzich wel goed, maar hij moet een kwartslag gedraaid worden. Na 20 keer de 3 zelf schrijven, gaat het 3 keer goed. Daarna begint de 3 weer op een m te lijken. Aan het einde van de les gaan de cijfers 1 tot en met 3 redelijk. Morgen maar weer herhalen en proberen nummer 4 erbij te stoppen. We gaan snel naar huis, want het is echt heel heet vandaag. Ik ga nog even langs het vrijwilligershuis om de formulieren van mijn visumverlenging op te halen. Thuis nog even wachten op de stroom en dan kan ik lunchen. 'S middags dwing ik mezelf toch maar even op de fiets naar de supermarkt te gaan. Vooruitzicht van deze week is namelijk heel erg heet. Het thermometertje van mijn weerappje staat al roodgloeiend. Als ik terug ben, doe ik nog maar even me yoga oefeningen. Wasje doen en dan tijd voor het avondeten.

Dinsdag 10 november: Weer een hele hete dag vandaag. Na mijn dagelijkse ochtendritueeltje ga ik naar mijn project. Ik begin weer met het jongetje van 6. Na een halfuur word ik geroepen en blijkt het meisje van 12 te zijn gearriveerd. Ze spreekt geen woord Engels, dus ik hoop er iets te kunnen leren. Vandaag maar even samen kleuren en dan morgen het echte werk. Gelukkig mogen we met iemand meerijden en hoeven we niet in die hitte te fietsen. Ik moet naar het vrijwilligershuis om vanuit daar met Rebecca naar Immigrations te gaan. Ik ben er half 12. Wachten, wachten en nog meer wachten. 3 uur is ze er dan eindelijk. Vervolgens nog 1,5 uur wachten bij Immigrations. Zeer goed land om je geduld te oefenen. Na 5 uur wachten kan ik dan eindelijk legaal naar huis. Thuis geen stroom tot 10, dus maar even kijken wat ik vanavond ga doen.

Woensdag 11 november: Warm, warm en warm. Zelfs het fietsen in de ochtend is al een lekkere training. Op school aangekomen mag ik Peter weer lesgeven. Ik denk echt dat hij zwaar dyslectisch is, want de 3 is een m, 6 wordt een 9 en andersom en letters zijn helemaal drama. Meeste dingen schrijft ie in spiegelbeeld en concentreren is zeer lastig. Claudy's groepje is heel vervelend vandaag. Ze hebben totale schijt aan haar en doen lekker waar ze zelf zin in hebben. Betaal je geld, sta je daar in je vrije tijd en dan krijg je 0 respect. Na wat strafwerk en strenge woorden lijken ze zich iets normaler te gedragen. Om 10 uur is mijn 12 jarige leerlinge er weer. De leraar vertelt me dat ze vanochtend al om 6 uur opstond, omdat ze zo graag naar school wilde. Hoe schattig. Ze kan in ieder geval tellen tot 10 en het schrijven gaat ook redelijk goed. Aan het einde nog even kleuren en dan snel voor de ergste hitte naar huis. Smiddags maar even binnen blijven en dan rond half 5 richting stad. Argh, storing in het pinapparaat. Geen geld pinnen dus. Kopietje afleveren bij Immigration en dan is alles weer geregeld. Dan valt de stroom uit, terwijl dat niet hoort.. dan maar even een boekje lezen. Om half 10 springt het gelukkig weer aan en kan ik nog even chatten. Bedtijd!

Donderdag 12 november: Lekker, eindelijk beginnen de bouwvakkers om 7 uur in plaats van 6. Op school blijkt er nog een Nederlandse vrijwilligster te zijn gearriveerd. Ik begin weer met Peter, alleen de concentratie is ver te zoeken vandaag. Na een uur lassen we maar even een pauze in. Even babbelen met de nieuwe vrijwilligster. Dan komt mijn 12 jarige studente 11 uur in plaats van 10. Naja geen probleem, ben allang al blij dat ze is komen opdagen. Na een paar nieuwe nummers en letters vind ik het wel weer genoeg voor vandaag. Ze kan toch niet teveel stof opnemen. 'S middags gaan Vita en ik even naar de stad.We hebben dollars nodig om de safari te betalen. Eerst moeten we kwacha pinnen en dat omruilen voor dollars. Nadat we de pinautomaat hebben leeggetrokken, geld geruild hebben en naar shoprite zijn gegaan, gaan we nog even bij een cafe zitten.

Vrijdag 13 november: Op het project kan ik merken dat de kinderen toe zijn aan weekend. Ze zijn heel onrustig en lopen continu te kloten met elkaar. We besluiten om eerder te beginnen met wat spelletjes. Dan is het tijd voor weekend. Ik fiets naar huis in de 41(!) graden en neem snel een douche. Even wachten op de stroom voor lunch en dan door naar de masseur. Weer een lekker uurtje ontspannen. Dit keer een aromatherapie massage. Thuis weer douchen en omkleden, want we gaan uiteten. Eerst bij Royal Livingstone zitten om de zonsondergang te bekijken, daarna door naar Zambezi Sun. Zoveel lekkere dingen dat ik niet kan kiezen. Aan het einde nog een dessert. Pfff, ze kosten allemaal maar 1 euro. Zal ik er 2 nemen? Ik hou me wel even in vandaag haha. Thuis aangekomen duik ik snel me bed, want morgen gaat de wekker om half 6!

Zaterdag 14 november: Wekkertje gaat lekker vroeg, maar uitslapen zat er toch niet bij. Veel te warm voor. Om half 7 word ik opgehaald door een taxi. Ik word samen met 3 andere vrijwilligers naar Botswana gebracht. Als we uiteindelijk in Botswana zijn, worden we naar een lodge/hotel gebracht. Eerst een muffin met een kopje thee. Lekker! Vervolgens mogen we meekomen voor de bootcruise. De bootcruise duurt in totaal 3 uur. Nadat we nijlpaarden, krokodillen, impala's, antilopen, buffels en olifanten van dichtbij hebben gezien, worden we weer teruggebracht naar de lodge. Eerst lunchen. Er is een heel groot lopend buffet en alles ziet er heerlijk uit. (Vooral die dessert tafel) Ik heb zoveel op dat ik wel kan rollen. We gaan beginnen met de game drive. Toevallig stappen er 2 Nederlanders bij ons in de auto. Aan het begin zien we al 2 leeuwen. Ze liggen een beetje te relaxen onder een boompje en trekken zich niks aan van al die auto's met fotograverende mensen erin, want daar is het echt te warm voor. Verderop komen we een hele grote groep olifanten tegen, sommigen met een kleintje. Heel schattig allemaal. We rijden een groep giraffen voorbij, tussen impala's door en zien de nijlpaarden in de rivier chillen. Vita en ik blijven overnachten dus worden we naar een andere auto gebracht. We zitten nog maar net in de auto of we rijden langs een boom met een luipaard erin. Waarschijnlijk de eerste en laatste die ik ga zien, aangezien ze zich heel goed kunnen verstoppen. De luipaard heeft een impala de boom ingesleurd en wordt nu door de apen de boom uitgejaagd. Zodra we richting ons kamp rijden, vertelt een andere bestuurder ons waar hij leeuwen heeft gezien. We zien ze. Onze chauffeur rijdt wel erg dichtbij en de leeuw komt grommend op ons aflopen.. ik knijp hem ontzettend, want het is een open safari auto. Na wat gas gegeven te hebben, deinst de leeuw terug en gaat hij weer liggen. Pfoe he, ook weer overleefd. We komen aan in ons kamp: 3 tentjes, "wc" en een tafel met stoelen middenin een bos. Onze begleider vertelt ons kort hoe alles in ze werk zal gaan. Tentjes goed sluiten om beesten buiten te houden, schoenen binnen de tent voordat ze meegenomen worden door hyena's (hyena's, wat?!) en niet buiten het kamp komen. Oja en vergeet niet de omgeving te checken om glimmende oogjes voordat je jezelf het donker in waagt. Het is tijd voor het avondeten. Typisch Botwaans avondmaaltijdje. Ik moet mijn malaria medicatie uit me tent halen, dus ik vraag of Vita met me mee wil lopen. Zodra we teruglopen van de tent naar de tafel zie ik in de verte oogjes glimmen. We zetten het op een rennen en onze begleider vraagt waarom. Ik laat het hem zien en hij vertelt dat het impala's zijn. Pfoeee gelukkig! Na het eten duiken we de tent in horen we gelijk een leeuw brullen. Dit wordt nog wat.. 'S nachts horen we nog een keer een leeuw en begint het hevig te onweren en te regenen. Wat een knusheid.

Zondag 15 november: In de ochtend is het voor het eerst sinds ik hier ben koud.We beginnen om 6 uur al met de eerste game drive. We spotten als eerste 2 jonge leeuwen. We houden ze een tijdje in de gaten en het lijkt er heel even op dat ze gaan jagen. Maar ze zijn helaas te jong, dus gaan we verder. Vandaag lijkt het wel alsof alle dieren zijn gevlogen. Het enige teken dat hier dieren kunnen zitten, zijn de mesthopen. Na de lunch gaan we door naar de laatste game drive. Gelukkig zien we aan het einde toch nog wat olifanten en giraffen. Dan is het tijd om naar huis te gaan. Thuis lekker douchen, eten en te bed. Helemaal kapot.

Maandag 16 november: Gelukkig is het vandaag minder warm dan afgelopen week. Na me project duik ik nog even een kledingwinkeltje in. In de middag gaan Vita en ik even naar Mukuni market voor wat souvernirs. Vita wil wat kopen en ik ga even kijken voor wat ideeën. Terwijl we over de markt lopen, begint het inene te regenen. Hevige stortbuien zoals ik die ken, zijn hier normale regenbuien. Wat een regen! Als het droog is, lopen we snel naar huis. We krijgen vanavond gasten te eten. Het eten wordt gebracht en het ziet er heerlijk uit. 'S avonds nog even chatten en dan te laat naar bed..